YERLİSİ VE YABANCISI
Queen gurubunu ergenlik dönemlerimden tanırım. O zamanlar TRT kanalında sadece bir iki müzik programı olduğu için genellikle Yunan kanallarındaki müzik programlarından kliplerini takip ederdik, yabancı, popüler müzikleri ve müzik guruplarını...
Daha ilk seyrettiğimde farklı oluşu, sesinin asi tonu ve çılgın hareketlerine hayran kalmıştım...
Yeni yeni öğrendiğim İngilizcemle etrafta "I want to break free" havasında dolaşıp, ergen ruhumla tüm kurallara "dont stop me now" dedikten sonra annemden dayağı yiyip oturduğum yıllardı o yıllar.
Severdim ben, özellikle gurubun Fredy Mercury'sini.. Doğal halleri, çılgınlığı kimseyi takmayan tavırlarına aşık olmuştum... Hele müzikleri... Tarzı... Öldüğü zamanı hatırlıyorum Freddie Mercury’nin. Çok üzülmüştüm. Oturup ağladım...
Seneler sonra hayatının filme alındığını öğrenince çok heyecanlandım... Film vizyona girince koşa koşa seyretmeye gittim.
Nasıl mıydı? Görseli bol konserli, yüzeysel, az duygulu çıktı... Sanki alelacele çevrilmiş, bir filmdi... Filme gidişim çıkışımdan daha coşkuluydu!
Müslüm Gürses’i ise hiç sevmedim. Şarkıları, tarzı yine benim gibi şehir hayatında yaşayan, entel dantel takılan, yine o yıllarda milleti toplayıp kafasına göre aerobic yaptıran, bir kimliğe hiç uymadı...
Daha sonraki hafta sonu, yine sinemaya (arkadaşların zoruyla), Müslüm Gürses’in hayatını anlatan filmine gittim.
İnanılmaz güzeldi... Tüm yapımcıları, oyuncuları artık filme kimler emek verdiyse muhteşem buldum. İzleyici olarak, filmin bana duygusu, geldi taa yüreğime oturdu! Zaten Müslüm Babanın hikayesi, Freddie’nin yaşam hikayesinden daha ilginç, daha anlamlı ve daha zor, bir de kaliteli , duygu yüklü bir anlatım olunca beni çok etkiledi...
Anlayacağınız, hiçbir iş duygusuz olmuyor, neyse...
Müslüm Gürses’i bu filmle tanıdım...
Sevdim adamı...
Yüreği, bakış açısı, hoş görüsü ve insanları, yaşamayı olduğu gibi kabullenişiyle; benim de Müslüm Babam oldu böylelikle işte!
Düşündüm sonra, film seçimlerimdeki önyargımı..
Düşündüm insanlara karşı önyargılarımızı.
Düşündüm hayatlara karşı önyargılarımızı.
