Uzaya Çıkacak İlk Türk Halil Kayıkçı

Bütün eğitimleri tamam: Yerçekimsiz ortam, mekik kullanma.... Kendisi için küçük, bizim için büyük bir uçuş yapıp ‘uzaya giden ilk Türk’ unvanını alacak. Matrak mı matrak da bir astronot. Korkmuyor musun diye sorulunca, ortalığı G.O.R.A. kısa devresine bağlıyor: “Ne korkması be abi, ben yarışmaya İstanbul’dan katılıyorum. Geçen haftaki patlamanın olduğu yere sadece 750-800 metre uzaktaydım."

Nasıl Başladı Bu Uzay Merakı?

- Çocukluktan beri hayalimdi. Mühendis falan olmak istemedim. Herkes araba alınca n’olacak? Mühendis işsiz kalacak. Ama duydum ki uzay genişlemeye devam ediyormuş.

"Burada Ekmek Var" Dedin...

- E tabii abi, her yeri keşfetseler bile yeni genişleyen yerlerden yolumu bulurum diye düşündüm.

Çocukken Düşündün Bunu...

- Evet. Sonra İTÜ Uzay Mühendisliği’ne girince iş biraz daha ciddiye bindi tabii.

İTÜ’de Ders Kaydı Yaptırmak Uzaya Çıkmaktan Zor Diyorlar

- Devlet üniversitesi işte... Öğrenci belgesi çıkartmak bile daha zor.

Üniversitesinin İnternet Sitesinde Senin İçin Neden 'Uzaya Gidecek En Genç Türk' Diyorlar. Sanki Daha Yaşlısı mı Var?

- Onu ben diyorum ya. Nereden baksan daha bir sene var uçuşa. Bakarsın benden evvel giden birisi falan olur. Yalan söylemiş olmayalım.

Tamam da Ya Giden Senden de Genç Olursa?

- Haa, doğru hakikaten!

Sonra?

- Sonra AXE’ın yarışması çıktı ortaya. Kazananlar uzaya gidecek! Dünyada 2 milyon kişi başvurmuş. Biri de ben. Türkiye’de ön elemeler oldu. Sosyal medya elemeleri, fiziksel testler, mülakatlar...

Mars’a Yerleşilecek 2033’te. Son de Düşünüyor müsün?

- Hayat zor buralarda be abi. Radyasyon çok radyasyon.

Sonra Kafanı Çok Vurursun, Buralar Hep Dutluktu Diye...

ALLAH’LARI VAR, ELİMİ CEBİME ATTIRMADILAR

Türkiye’deki Mülakatları Geçince ABD’ye Çağırdılar, Öyle mi?

- 60 ülkeden 150 kişi. Florida, Kennedy Uzay Üssü’nde toplandık. Abi inanmazsın çadırda kaldık.

Uzay Üssünde?

- Askeri kamp düzeni. Gece hava eksiye düşüyor, soğuktan dondum, dondum. Ama işte yerçekimsiz ortam deneyi, roket yapma, mekik kullanma falan hepsini yaptırdılar bize orada. O 150 kişi içinden de en başarılı 23 kişiye uzaya çıkma bileti verdiler. Ben de onlardan biriyim işte.

Cebinden Para Çıktı mı Hiç?

- Yok, Allah'ları var şimdi. Ne orada ne Türkiye’de elimi cebime attırmadılar. Normalde böyle bir şeyin bedeli 150 bin dolardan başlıyor.

Ne Zaman Gidiyorsunuz Peki?

- 2015’te gidecektik ama Virgin Galactic bir kaza yaptı. İçindekilerden biri öldü diğeri ağır yaralandı falan... O yüzden aksama yaşadık ama benim tahminim 2017 içinde gitmiş oluruz.

Kandırmıyorlar Değil mi Bunlar Seni?

- Abi uçağa binerken bile rötar yiyoruz, bırak uzayda olsun o kadar.

Düşenler, Ölenler Falan Diyorsun... Korkmuyor musun?

- Ne korkması be abi, ben yarışmaya İstanbul’dan katılıyorum. Geçen haftaki patlamanın olduğu yere sadece 750-800 metre uzaktaydım. 80 yaşında üç baklava yiyip şeker komasından gitmektense keşke uzayda ölsem.

Şekerim n’oldu, pişmedi mi hâlâ palamutlar?

- Oksijen az biliyorsun, ateş harlanmıyor...

Devam devam, durma yelle!

YAZLIĞIN CAMINDAN BAKTIM, UZAYLILAR!

E n’olcak şimdi senin için küçük bir adım Türklük için büyük bir adım mı olacak şimdi bu?

- Yok ya, NASA ne zaman kuruldu? 60-70 yıldır çalışıyor adamlar. Bizim daha bir uzay ajansımız bile yok. Türklük için de küçük bir adım olacak.

Mustafa Topaloğlu var bir de. Tanışıyor musunuz?

- Yok, ne tanıştım ne karşılaştım.

Ne bileyim, o da "Uzaylıyım" diyor ya.

- Ona bakarsan hepimiz uzaylıyız. Dünya uzayda olduğu için NASA hepimizi uzaylı kabul ediyor.

Uzaya giderken yanında istemez miydin böyle tecrübeli birini?

- Gidip n’apacak ki oraya? Ya da ben n’apacağım orada Mustafa Topaloğlu’yla? Sevgilimle gideyim be abi.

Uzaylılar var mı sence?

- Benim inancıma göre kesin. Dünyadaki kum tanesinden daha çok gezegen var. Ama bizim gibi yakışıklı adam var mıdır? O kadarını bilemem. Belki hepsi solucan...

Hiç temas oldu mu şimdiye kadar?

- Avşa Adası’nda evimiz var bizim. Tepede. Camdan manzaraya bakmayı da çok severim. Bir akşam beş tane ışık! Döne döne yükselip alçalıyorlar. "Oh be" dedim, “Geldiler...” Sevinç, mutluluk, şaşkınlık, iki dakika nefes alamadım. Zaman yavaşladı falan.

Sonra?

- Sonra fark ettim ki diskoya yeni ışık almışlar, onları deniyorlar gökyüzüne yansıtıp.

Mülakatlar için Türkiye’ye gelen model Kelly Brooke sana sarkmış, öyle mi?

- Valla. Mülakatta dedi ki bana “Uzaya gideceğin gün sana randevu versem, uzaya mı gidersin, benimle mi buluşursun?”

Sen ne dedin?

- "Kusura bakma ama uzaya giderim" dedim.

Bırak şimdi, Amerikalı sevgilinden korktuğun için öyle demişsindir sen...

- Sen nereden biliyorsun ya sevgilimin Amerikalı olduğunu?

Hakkında araştırma yaparken, Facebook’unu da hack’ledim.

- Şaka yapıyorsun!

E tabii.

- Yok ya, daha o zaman kız arkadaşımla tanışmamıştık. Ben öyle gider yapınca Kelly de çizdi kağıdımın üstünü, “Elendin” dedi bana. Şimdi aramız bozuk. Mesaj atıyorum, cevap vermiyor.

Blokladı mı yoksa çentikler mavi oluyor da mı cevap vermiyor?

- Yok ya, kafalıyorum seni. Kelly’ye ne mesaj atacağım, Kelly bana atsın. Kilo aldı zaten.

Amerikalı kızla evlenince kapağı ABD’ye mi atacaksın, oturma izni falan...

- Artık verirlerse...

Vermezlerse?

- Okul bitiyor valla. İşsiz olacağım birkaç aya kadar. Buradan uzay mühendisi arayan tüm şirketlere selamlarımı gönderiyorum. Ben Uzay Mühendisi Halil Kayıkçı.