Onur Bayraktar'ı Anma Gecesi..

 Ölümün nasıl bir acı olduğunu yaşayanlardan biriyim. Kayıp giderken bir yıldız gibi sevdiğiniz insan avucunuzdan; ardından gözyaşlarınız sel olurken, "bir daha asla yaşayamayacağınızı düşünürsünüz" Mümkün değil,olamaz! dersiniz.. Ama hayat, öyle tuhaftır ki; size bir şekilde oyunun hala devam ettiğine dair sinyaller yollar ve ayağa kalkıp oyuna katılırsınız yeniden. Boğazınızda tarifi mümkün olamayan koskoca bir yumru ile. Kimi zaman "unuttum onu diye düşünüyor " sualleri vicdanınıza ok gibi saplanır. Oysa hiçbir zaman unutulmazlar,yaşatırız biz onları daima bizimledirler; beynimizde, kalbimizde,dinlediğimiz müzikte,anılarımızda,gittiğimiz yerlerde, izlediğimiz bir filmde,birer gizli kahramanımız gibi olurlar. Ölüm elbette kimseye yakışmıyor,ama genç ölüm olunca daha da yanıyor yüreği insanın!..Biliriz ki; ölüm sözün bittiği yerdir aslında ama,yanar işte bu yürek elde değil....tıpkı büyük kayıplardan Onur Bayraktar için de, yandığı gibi.