Sevgiliye..

 Onu sevmek,
Hayatı sevmekti, insanları sevmekti, gecenin karanlığını ve her açtığında gözlerini yeni güne, sabahları sevmekti.
Tek bir mesajıyla tüm gününün iyi geçmesiydi.
Canım demenin nasıl bir haz olduğunu ve kendi canının onun canında can bulmasının şekliydi onu sevmek.
Nefes almak gibiydi.
O iyi olduğunda iyi olmak , o kötü olduğunda ise ondan daha kötü olmaktı.
Onun kalbinin senin kalbinin üzerinde atmasıydı.

Onu sevmek,
Hayatı sevmekti.
Zorlukları , sıkıntıları , dertleri , çaresizlikler içinde aranan çareleri sevmekti.

Onu sevmek,
Onun sevdiği her şeyi sevmekti.
Tutmadığın bir takımın oyuncusunu sevmek gibiydi bazen.
Sözlerini bilmediğin bir yabancı şarkıyı dinlemek gibi.
Bazen de bir şarkıyı sırf onu hatırlatsın diye defalarca dinlemekti.
Onu sevmek özlemekti.

Ve her gece dua etmekti özlenen bir gün çıkıp gelsin diye !

 

Fulya Demirören